Yaşam; sporla, dostlarla ve beyaz bastonumla daha güzel ve daha anlamlı.
Spor çalışmaları dışında görme engellilere gönüllü danışmanlık yapan ve bilgisayar eğitimlerinde destek olan Necdet Turhan Covid-19 Pandemi günlerinde yaşadıklarını şöyle anlatıyor;
Yalnız yaşayan görme engelli bir sporcu olarak Covid19 sürecinden oldukça etkilendim. Pandemi sosyal ve spor yaşamımı epeyce sınırladı. İlk günlerde temel ihtiyaçlarımı karşılamakta zorlandım. Öncesinde yaşadığım şehir olan Bursa'yı bildiğim, bir görme engelli olarak beyaz baston kullanarak dilediğim yere gidip alışveriş yapabildiğim için yaşam daha kolaydı. Bu sebeple pandeminin ilk günlerinde sıkıntılar doğdu. Komşulardan yardım etmek isteyenler olmakla birlikte onların da kendi sorumlulukları vardı ve ben onlara fazlaca yük olmak istemiyordum. Bu süreç bana bir engellinin bağımsız olmasının ne anlama geldiğini, bağımsızlığı ortadan kalktığında da nelerle karşılaşabileceğini gösterdi.
Mecburen bir yakınımın yanına gittim. Bir iki ay onunla kaldım. Orada kaldığım sürece yaşamım nispeten kolaydı. Ancak sürekli evde kalmak biyolojik ritmimi olumsuz etkiledi. Zararlı olduğunu bilmeme karşın gündüzleri de uyumaya başladım. Bazen başımı kaldıramadığım günler oldu.
Yakınımın evi bir site içindeydi. Enerjim olduğunda dışarıya çıkıyor ve site içinde bastonumla dolaşıyordum. Ama bu dolaşmalar yetmiyordu. Pandemi sürecini yaşayan hemen herkesin hissettiği bir duygu olduğunu düşündüğüm dostlarla yüz yüze sohbet etmenin, karşılıklı birer bardak çay içmenin ne kadar değerli olduğunu bu süreç bana da hissettirdi. Ve bu hissimi telefon görüşmelerimde dostlarımla paylaştım.
Bu arada spor işlerim aksadı. Kondisyonumu artırmak için bir spor salonuna gitmeyi planlamış, ilk görüşmelerimi yapmıştım. Doğal olarak gidemedim. Dağcılık ve atletizm etkinliklerim için yaptığım ve yapmayı tasarladığım planlar da ortadan kalkmış oldu. Haftada ya da iki haftada bir kılavuz sporcularla Uludağ'a gider, tırmanışlar yapar ve uygun parkurlarda koşardım. Bunlar aksadı. Bu kez mecburen ev egzersizlerime ağırlık verdim. Bir Çin disiplini olan Tai Chi çalışmalarımı daha da geliştirdim.
Ses programlarıyla kullanabildiğimiz bilgisayar ve akıllı telefona olan ihtiyacım daha da arttı. Pek çok işimi bu elektronik cihazlarla gerçekleştirmeye başladım. Banka işlerimden eve gıda paketlerinin getirilmesine kadar geniş bir yelpazede pek çok ihtiyacımı online yapmaya başladım. Pandemi sürecinde revaçta olan bazı programlar kullanılarak benimle online söyleşiler yapıldı.
Bu süreçte sesli bilgisayar ve akıllı telefon kullanımında kendimi daha da geliştirdim ve yeni olanaklar buldum. Aynı zamanda bu elektronik cihazları uzun saatler kullanmanın zararlarıyla da karşılaştım.
Pandemi sürecinin spor yaşamım dışında getirdiği iki sınırlama daha gündeme geldi. Nilüfer Belediyesi engelliler birimi görme engelliler bölümünde yaptığım bilgisayar çalışmalarına ara verildi. Mütevelli heyet üyesi olduğum Toplum Gönüllüleri Vakfı'nın toplantısına katılamadım. Dileğim pandemi sürecinin bir an önce bitmesi ve ara verdiğim olağan yaşamıma devam edebilmek. Yaşam; sporla, dostlarla ve beyaz bastonumla daha güzel ve daha anlamlı.